İbranice (עִבְרִית, İvrit [ivˈʁit]), Afro-Asyatik dil grubunun Kuzeybatı sınıfındaki Kenan dilleri koluna bağlı, Yahudilere özgü bir dildir. Geçmişte İbraniler ve İsrailoğulları tarafından konuşulmuş dilin o zamanki formuna Kutsal İbranice denir. 2013 istatistik verilerine göre Modern İbranice, dünya çapında 9 milyondan fazla kişi tarafından konuşulmaktadır.

Telaffuz rehberi

א : Alef  ( ' , A)

ב : Vet  (V)

בּ : Bet  (B)

ג : Gimel  (B)

ד : Dalet  (B)

ה : He  (H)

ו : Vav  (V, O, U)

ז : Zayin  (Z)

ח : Het  (/ħ/)

ט : Tet  (T)

י : Yod  (Y, E, İ)

כ : Khaf  (KH, [χ])

ך : Khaf sofit*

כּ : Kaf  (K)

ךּ : Kaf sofit*

ל : Lamed  (L)

מ ,ם : Mem  (M)

נ ,ן : Nun  (N)

ס : Samekh  (S)

ע : Ayin  ( ʿ , O)

פ : Fehh  (F)

ף : Fehh sofit*

פּ : Pehh  (P)

צ ,ץ : Tsade  (TS)

ק : Kof  (K)

ר : Resh  (R)

שׂ : Sin  (S)

שׁ : Shin  (SH)

ת : Tav  (TH)

İfadeler

İbranice fiiller, cümlenin öznesinin cinsiyetine göre çekim yapar: erkek ve dişilere atıfta bulunulurken farklı fiil biçimleri kullanılmalıdır. Bunlar uygun olduğunda aşağıda belirtilmiştir.

Basit

Merhaba

.שלום (shalom - shah-LOHM)

Hoşça kal

.שלום (shalom - shah-LOHM)

Günaydın

.בוקר טוב (boker tov - BOH-ker TOHV)

İyi öğleden sonralar

.צהריים טובים

İyi akşamlar

.ערב טוב (`erev tov - EH-rev TOHV)

İyi geceler

.לילה טוב (laylah tov - LIGH-lah TOHV)